Gatunki żab: 1 / 2
Ropuchy:
Ropuchy (Bufo) są płazami o krępym ciele, stosunkowo krótkich nogach i skórze bogatej w gruczoły, z których największe są tzw. gruczoły przyuszne (parotydy). Nawet w porze godów nie ma istotnych różnic w ubarwieniu samca i samicy. U samców pojawiają się wtedy modzele godowe (czarne zgrubienia na trzech pierwszych palcach przednich odnóży) służące do przytrzymywania samicy oraz rezonatory (z wyjątkiem ropuchy szarej) wzmacniające siłę głosu. Pary łączą się w tzw. "ampleksus", przy czym u ropuch samiec obejmuje samicę "pod pachami". Podczas gdy tak połączona para kroczy powoli po dnie zbiornika samica składa długie sznury skrzeku, zapładnianego przez samca. Kijanki ropuch odżywiają się głównie pokarmem roślinnym, dorosłe osobniki polują na dżdżownice, wije, owady (w tym również na stonkę ziemniaczaną i pszczoły), pająki, ślimaki i małe kręgowce (płazy, gady, pisklęta ptaków, myszy). Ze względu na liczne gruczoły jadowe dorosłe ropuchy mają niewielu wrogów naturalnych. Wyjątek stanowią: zaskroniec, borsuk, kuna oraz niektóre sowy. Młode ropuchy znacznie częściej padają ofiarą drapieżników, niż osobniki dorosłe. W Polsce występują trzy gatunki ropuch: ropucha szara (Bufo bufo), ropucha paskówka (Bufo calamita) i ropucha zielona (Bufo viridis). Np.: Ropucha szara:Ropucha szara (Bufo bufo) jest największym, obok żaby śmieszki, płazem Polski. Samce osiągają 9 cm a samice 15 cm długości. Młode osobniki aktywne są w ciągu całej doby, starsze głównie w nocy. W okresie godowym, po przybyciu do zbiornika wodnego (koniec marca - początek kwietnia), samce przywołują samice wydając głos przypominający głuche, jękliwe i przerywane turkotanie. Są wtedy wyjątkowo aktywne, atakują każdego płaza, który znajdzie się w ich zasięgu, próbując wejść z nim w ampleksus. Jednorazowo samica składa kilka tysięcy jaj ułożonych w sznurze w 2 lub 4 rzędy, długości 2,5 - 6,0 m.
Po odbyciu godów ropuchy opuszczają zbiornik wodny i aż do następnych godów prowadzą lądowy tryb życia. Ropucha szara wykazuje duże przywiązanie do miejsca, które obrała sobie za kryjówkę, i wraca do niego nawet z dalekich wędrówek. Tam też zimuje od listopada do marca. Jest zwierzęciem długowiecznym, dożywa wieku ponad 30 lat.
Ropucha szara, zwana również zwyczajną, występuje w Europie, Azji i Afryce północnej. W Polsce jest pospolita. W czasie rozrodu przebywa najchętniej w większych i głębszych stawach, w okresie życia lądowego zaś spotkać ją można zarówno w lasach, sadach, jak i na łąkach, w ogrodach i w pobliżu siedzib ludzkich.
Rzekotki:
Rzekotka jest jedynym europejskim gatunkiem płaza prowadzącym nadrzewny tryb życia. Cechą charakterystyczną rzekotki jest obecność na końcach palców poduszeczkowatych, zaokrąglonych przylg, ułatwiających utrzymywanie się na gładkich powierzchniach. Ze snu zimowego rzekotka budzi się późno - pod koniec marca lub na początku kwietnia. Gody odbywa od końca kwietnia do czerwca, wyłącznie w porze nocnej. Na sen zimowy rzekotki udają się pod koniec września - na początku października. Zimują wyłącznie na lądzie, pod warstwą opadłych liści lub w różnych szczelinach. Pokarmem rzekotki są głównie owady i pająki, które chwyta nagłym wyrzutem długiego, lepkiego języka. Zjada skorki, pluskwiaki, mrówki, chrząszcze, muchówki, motyle, a także w mniejszych ilościach ślimaki. Większość czasu spędza czatując wśród liści na zdobycz, potrafi jednak również wyskoczyć, by schwytać owada w locie. Rzekotka unika os i wszystkich owadów, które je przypominają wyglądem. Rzekotka stanowi łakomy kąsek dla drapieżnych zwierząt, jednak zmienne ubarwienie zapewnia jej doskonałą ochronę. Do głównych jej wrogów należy zaskroniec oraz różne gatunki ptaków i ssaków. Np.: Rzekotka drzewna:Rzekotka drzewna (Hyla arborea) jest płazem drobnym i delikatnym, o gładkiej, lśniącej skórze. Samce osiągają długość 3-4 cm, samice 6 cm. Ubarwienie rzekotki jest typowym ubarwieniem ochronnym, które dodatkowo może się zmieniać w zależności od barwy podłoża. Grzbietowa strona ciała jest zazwyczaj zielona, może jednak przybierać barwy: żółtą, szarą, niebieskawą, liliową i brązową. Zmianę barwy ciała rzekotki może wywołać również gwałtowna zmiana warunków zewnętrznych, głód i ból. Spód ciała jest biały lub jasnokremowy, po bokach zaś przebiegają kontrastowe czarno-białe pasy.
Rzekotka drzewna występuje w Europie (prócz Wielkiej Brytanii, Irlandii i Półwyspu Skandynawskiego, z wyjątkiem południowej Szwecji), w Azji Mniejszej i północnej Afryce. W Polsce spotykamy ją na terenie całego kraju, prócz gór. W okresie życia lądowego zamieszkuje wśród drzew i krzewów, w lasach liściastych i mieszanych, zagajnikach, parkach, zaroślach, sadach i ogrodach, a także na łąkach. Na okres godów udaje się do zbiorników o zarośniętych brzegach, obfitujących w roślinność wodną. Jest gatunkiem najbardziej ciepłolubnym spośród naszych płazów, wykazuje aktywność dzienną i zmierzchową.